Środa, 27.02.2013 16:52
Wielka Falkowska
Wanda Falkowska (1924-1992)
Wybitna postać, znakomita dziennikarka. Jako pierwsza tak obszernie pisała o transpłciowości, m.in. w klasycznym reportażu „Kobieta w męskim ciele” (1983). Jak to się stało, że jej ogromny dorobek został zupełnie zapomniany?
- Krzysztof Tomasik -
W styczniu minęła kolejna rocznica jej urodzin, rok temu bez echa przeszło dwudziestolecie jej śmierci. Wanda Falkowska nie ma nawet swojego biogramu w wikipedii, co obecnie jest najlepszym świadectwem zapomnienia. A przecież przez lata była czytana, publikowała w najpopularniejszych tytułach, wyróżniono ją licznymi nagrodami, znalazła się nawet w „Alfabecie Urbana”. Jej nazwisko powinno być także ważne dla społeczności LGBT.
Prawo i Życie
Urodziła się 16 stycznia 1924 r. w Łodzi, ale szybko znalazła się w Warszawie. Tutaj w latach 1947-49 była dziennikarką „Rzeczpospolitej”, jednocześnie studiowała w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, potem na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Właśnie z tematyką prawniczą związała swoje dalsze losy, stała się specjalistką w tej dziedzinie. Największą popularność przyniosła jej autorska rubryka w „Przekroju”, którą prowadziła od końca lat 50. do 1980 r. Opisywała tam najciekawsze czy precedensowe procesy sądowe, a znaczące były już same tytuły: „Prywatka”, „Pech”, „Samotna starość”.
Teksty omawiające prawo z bardziej teoretycznej strony publikowała w „Polityce”, z którą była związana do 1981 roku. Historie z którymi stykała się w sądach wykorzystywała na różnych polach działalności, była współautorką komedii teatralnej „Gorący uczynek” (1964) i sztuki radiowej „Żądam satysfakcji” (1972), dla Teatru Telewizji napisała kryminał „Nie mam nic do powiedzenia” (1973), a dla kina scenariusz dramatu psychologicznego o życiu gitowców „Nie zaznasz spokoju” (1976) w reż. Mieczysława Waśkowskiego.
Prawo i bezprawie
Analizując jej biografię widać, że okres największej aktywności to lata 70. Poza artykułami dla „Przekroju”, „Polityki” i wymienionymi wyżej tytułami, opublikowała wówczas ... ( Pozostało znaków: 7772 )
Ten artykuł został przeniesiony do archiwum
Możesz uzystkać dostęp do wszystkich archiwalnych newsów i artykułów zostając abonentem usługi Przyjaciel Queer.pl Twoja opłata pomoże nam w utrzymaniu portalu Queer.pl.
Uzyskaj dostęp
Zostań abonentem Przyjaciel Queer.pl by czytać materiały bez bez ograniczeń.
Autor
Krzysztof Tomasik
Stały publicysta Queer.pl, badacz polskiego homoseksualizmu, biografista
Autor książek "Homobiografie" (2008) i "Gejerel" (2012), redaktor zbioru PRL-owskich reportaży "Mulat w pegeerze" (2011). Na Uniwersytecie Krytycznym Krytyki Politycznej w Warszawie prowadzi zajęcia z cyklu "Inna strona polskiego kina", wraz z Mariuszem Kurcem współgospodarz programu "Lepiej późno niż wcale" w radiu Tok Fm.
Powiązane
Piątek, 20.07.2012 Pierwiastek obcości 
Wtorek, 26.06.2018 Wernisaż w... garderobie Kim Lee 
Czwartek, 14.12.2017 NAJ 2017 - KULTURA 
Środa, 28.12.2016 Nasza polska Mae West 
Wtorek, 17.11.2015 Selerowicz: zagadką jest to, że Hiacynt miał miejsce tylko w Polsce Inne tematy
