zBOOKi - Felietony o książkach (10)

- Błażej Warkocki - Zaczynajmy. Na początku myślałem, że to będzie powieść, bo oglądałem świetny film na podstawie tej książki. Chodzi oczywiście o Aimée & Jaguar. Historię pewnej miłości, Berlin 1943 Eriki Fischer, świeżo wydanej przez Czarne. Ale to nie jest powieść, to fabularyzowany dokument o szalonym romansie w czasie pogardy, o miłości romantycznej młodej Żydówki Schragenheim do przykładnej hitlerowskiej żony i matki czworga synów Frau Wust. Historia jest jak najbardziej prawdziwa. Sama książka też jest pasjonująca, choć czasami można ugrząźć w morzu szczegółów. I w jakimś sensie romans między kobietami bywa tutaj rodzajem pretekstu dzięki któremu można opowiedzieć całkiem inną historię - historię niemieckich (a zwłaszcza berlińskich) Żydów, którym krok po kroku odbierane są prawa i którzy ciągle myślą - oni (władza) nie mogą być aż tak nienormalni. Niestety - mogą. Książka w Polsce została przyjęta całkiem dobrze i nie wzbudziła widocznych protestów w mainstreamowych mediach. A należy przypomnieć, że Aimée & Jaguar wyszła tutaj po 14 latach od swego niemieckiego debiutu, choć przecież z Niemiec do Polski rzut beretem. Stawiam kokosy przeciw orzechom, że wtedy byłoby dużo gorzej (polscy wydawcy się książką kompletnie nie interesowali), nie było odpowiedniego klimatu do zrozumienia opowieści o miłości dwóch kobiet jako sposobu na opowieść o totalitaryzmie (lesbijki w hitlerowskim Berlinie? A po co nam panie dziejku, takie rzeczy?). Trochę wody upłynęło w rzekach, kilka parad na ulicach i już jest. Jednak. Ale czy do końca? Wyszła ostatnio świetna publicystyczna książka Krzysztofa Tomasika Homobiografie, zbiór kilkunastu szkiców o tuzach polskiej literatury: wyważone, kompetentne (autor musiał przebić się przez najważniejsze polskie dzienniki XX wieku), skondensowane, przekonujące. Wniosek z lektury: życie bywa skomplikowane. Bywa się homoseksualistą i konserwatystą, i skacze z okien nowojorskich wieżowców (Jan Lechoń, poeta), bywa się matką kilkorga dzieci, pisze patriotyczne wiersze, a starość spędza z przyjaciółką pod jednym dachem podarowanym skądinąd przez naród (Maria Konopnicka, pisarka). Cóż, życie. W książce Tomasika jest więcej takich historii, czasam...   ( Pozostało znaków: 9414 )