Puszczalstwo praktyczne i praktykowane

„Seks jest przyjemny, a przyjemność jest dobra” powtarzają w swojej książce puszczalskie autorki. W zasadzie trudno się z nimi nie zgodzić. Propozycja „kochanie, może otworzymy nasz związek” często oznacza dla gejów i lesbijek, że partner(ka) ich nie kocha. Easton i Hardy pokazują, że jest wręcz odwrotnie – że partnerzy ufają nam na tyle, że są w stanie podzielić się takim pomysłem, a dodatkowo, że są wobec nas szerzy i nie chcą nas zdradzać na boku, tylko otwarcie mówią o swoich potrzebach i pomysłach. To dopiero dowód miłości! W podtytule „Puszczalskich z zasadami” czytamy „Praktyczny przewodnik dla miłośników poliamorii, otwartych związków i innych przygód”. Wszystko, co obiecują, znajduje potem odzwierciedlenie w treści książki. Dodać należy, że książki ważnej, bo odważnej – pierwszej chyba w Polsce, skierowanej do masowego odbiorcy, mówiącej tak wprost o sprawach związanych z życiem w relacjach niemonogamicznych. W mówieniu przeszkadza język Słowo „puszczalscy” (w oryginale: „slut”) jest dla autorek ważne. Chcą je od-czarować, zabrać jego negatywne znaczenie i w ten sposób nazywać siebie i swoich bliskich. Bo „puszczać się” to w zasadzie tyle, co nie być w monogamicznej relacji. A to właśnie styl życia Easton i Hardy. Nie jest to jednak bezmyślny promiskuityzm, spanie z kim popadnie, ranienie innych ludzi. Tym właśnie puszczalscy z zasadami różnią się od puszczalskich. Uprawianie seksu z wieloma osobami nie jest dla nich sportem, udowadnianiem swojej wartości czy atrakcyjności. Zdecydowanie się od tego odcinają. Puszczalscy z zasadami to osoby, które dbają o swoich partnerów, czasem nawiązują z nimi bardzo długie, bardzo trwałe relacje, nie porzucając zarazem sypiania z wieloma osobami (naraz albo kolejno). Celem książki jest też rozpoczęcie odzyskiwania tego słowa. Niczym angie...   ( Pozostało znaków: 7760 )