Wielcy i niezapomniani: Maria i Jerzy Andrzejewscy

Choć minęło niewiele ponad dwadzieścia lat od śmierci Jerzego Andrzejewskiego, pochodził on jeszcze ze świata w którym normę - także dla homoseksualnych mężczyzn - stanowił ślub z kobietą. Nie był pierwszy ani ostatni, żeby wspomnieć Oscara Wilde'a, Jarosława Iwaszkiewicza czy Andre Gide'a. Trudno nawet powiedzieć, że był to wówczas bezpośredni przymus, raczej coś do czego się po prostu - prędzej czy później - dochodziło, wzory wspólnego spędzenia życia przez dwóch homoseksualistów praktycznie nie istniały. Andrzejewski urodził się na tyle późno, w 1909 roku, że małżeństwa mógł uniknąć, prawdopodobnie jednak wcale tego nie chciał. W młodości pisarz przeżył przynajmniej kilka ważnych związków z mężczyznami, dość szybko ujawniły się bowiem jego preferencje seksualne, prawdopodobnie to właśnie stanowiło podłoże konfliktu z rodzicami na początku lat 30., którego bezpośrednim powodem był wyjazd Jerzego do Paryża. Andrzejewski po latach wspominał eskapadę: "gdy ma się lat dwadzieścia parę, przekraczanie norm obyczajowych tak bywa przyjemne". Trudno dziś powiedzieć z którymi z przyjaciół wchodził w relacje erotyczne, na pewno jednak Eugeniusz Biernacki, Jan Zieliński, Tadeusz Żakiej czy Józef Chudek odegrali ważną rolę w życiorysie Andrzejewskiego. Kluczowy wydaje się szczególnie Biernacki, który w czasie wojny popełnił samobójstwo w okolicach Powsina rzucając się pod koła kolejki. Nie wiadomo czy sam Andrzejewski próbował "przezwyciężyć" homoseksualizm czy też należy w jego przypadku mówić raczej o biseksualizmie. W każdym razie w 1934 r. zawarł małżeństwo z Noną Barbara Siekierzyńską, od której odszedł ponoć w dniu ślubu i nigdy do niej nie powrócił. O Siekierzyńskiej wiadomo niewiele, miała być jego znajomą jeszcze z czasów studenckich, starsza o rok, mimo osobnego życia nie chciała się zgodzić na rozwód, zmarła w 1945 roku. Andrzejewski jeszcze w latach 70. pisał, że przez długi czas miał...   ( Pozostało znaków: 8246 )