Wtorek, 18.12.2012, Aktualizacja: Środa, 18.12.2013
Ranking: Dziesięć razy Krystyna Janda
Krystyna Janda Tęczowe role z okazji urodzin
Jest fenomenem! Śpiewa, gra, reżyseruje, pisze bloga i prowadzi dwa teatry. Dokładnie trzydzieści pięć lat temu dzięki roli w „Człowieku z marmuru” usłyszała o niej cała Polska. Od tamtego czasu nie oddała pozycji jednej z najważniejszych aktorek, ale też wciąż wzbudza sprzeczne reakcje. Za to społeczność LGBT ją uwielbia i pozostaje wierna od lat. W 2007 roku została wyróżniona Hiacyntem dla zasługi na rzecz tolerancji, równouprawnienia i walki z dyskryminacją.
Przypominamy tekst Krzysztofa Tomasika z okazji 60 urodzin aktorki.
- Krzysztof Tomasik -
Krystyna Janda skończyła właśnie 60 lat. Z tej okazji przypominamy jej dziewięć ról, które są w jakiś sposób związane z kulturą LGBT i jedną, która nie doszła do skutku. Czyli ranking 10 razy Janda.
1O. PŁYNĄCE WIEŻOWCE
W 2008 roku na portalach filmowych pojawiła się informacja o planowanej realizacji filmu „Płynące wieżowce” debiutanta Tomasza Wasilewskiego. Miała to być opowieść o Kubie (Szymon Czacki), młodym chłopaku, który pewnego dnia odkrywa w sobie fascynację innym mężczyzną – Michałem (Tomasz Tyndyk). W roli matki Michała wystąpić miała właśnie Krystyna Janda, obok m.in. Ewy Kasprzyk, Agaty Buzek i Romy Gąsiorowskiej. Niestety, nie udało się zebrać pieniędzy i produkcja nie ruszyła. Teraz Wasilewski, który w międzyczasie zrealizował „W sypialni” (2012) wrócił do tego projektu. Film jest właśnie w trakcie realizacji, ale już w innej obsadzie.
9. CZŁOWIEK Z MARMURU (1976), reż. Andrzej Wajda
Rola od której wszystko się zaczęło. Postać reżyserki Agnieszki, która realizuje film dokumentalny o przodowniku pracy Mateuszu Birkucie, do dziś pozostaje jednym z najważniejszych dokonań Jandy. Do tej pory takich kobiet w polskim kinie nie było – energicznych; gotowych do walki o ideały; spełniających się pracy, a nie życiu osobistym; eksponujących swą androgyniczność. Krytyczka filmowa Maria Kornatowska uznała wręcz, że Agnieszka to „właściwie młodzieniec w damskim przebraniu, a i to niezupełnie, bo dżinsowe spodnium eksponuje raczej chłopięcość niż dziewczęcość ruchów i sposobu bycia. Nawet parasol, z którym się nie rozstaje (pomijając freudowskie asocjacje) stanowi wybitnie męski ... ( Pozostało znaków: 7004 )
Ten artykuł został przeniesiony do archiwum
Dostęp do archiwalnych artykułów (starszych 4 tygodnie) możliwy jest dla abonentów serwisu Przyjaciel Queer.pl.
Dostęp do pojedyńczych artykułów z archiwum możliwy jest także za pomocą wiadomości SMS.
Uzyskaj dostęp
Zostań abonentem Przyjaciel Queer.pl by czytać materiały bez kodów i bez ograniczeń lub...
Jak uzyskać kod?
Wyślij SMS na numer 7268 o treści: IS CZYTAJ 187153 (koszt: 2zł + VAT) Otrzymasz kod, dzięki któremu uzyskasz dostęp do materiału przez 48 godzin.
System mikropłatności SMS-owych dostarczany jest przez: 
Autor
Krzysztof Tomasik
Stały publicysta Queer.pl, badacz polskiego homoseksualizmu, biografista
Autor książek "Homobiografie" (2008) i "Gejerel" (2012), redaktor zbioru PRL-owskich reportaży "Mulat w pegeerze" (2011). Na Uniwersytecie Krytycznym Krytyki Politycznej w Warszawie prowadzi zajęcia z cyklu "Inna strona polskiego kina", wraz z Mariuszem Kurcem współgospodarz programu "Lepiej późno niż wcale" w radiu Tok Fm.
Powiązane
Poniedziałek, 23.07.2018 Pod patronatem Queer.pl 
Poniedziałek, 11.06.2018 Andrew Garfield dedykuje nagrodę Tony osobom LGBTQ 
Poniedziałek, 29.01.2018 Tęczowy Teatr Stary 
Czwartek, 28.09.2017 Październik w Teatrze Studio 
Wtorek, 01.08.2017 Wygraj bilet do Teatru Polonia! Inne tematy
Powiązane tematy grup
