Czyli 1989 Annual Oscar Parade
Kiedy w 1989 roku Allan Carr otrzymał propozycję produkowania gali oskarowej, jedno było wiadomo na pewno: gość miał styl i umiał rozkręcić każdą imprezę(...) Szukając inspiracji na wieczór, który miałby stać się wizytówką i zwieńczeniem dotychczasowej kariery, Carr udał się do San Francisco, gdzie od lat nie schodził z afisza kampowy show Beach Blanket Babylon: typowo ciotowski, popowy konglomerat, wyszydzający papkowatość i miałkość masowej kultury, a jednocześnie ją admirujący, hołubiący i podnoszący do rangi absolutu - jednym słowem coś co geje potrafią najlepiej...
- Marcin Pietras -
Kiedy w 1989 roku Allan Carr otrzymał propozycję produkowania gali oskarowej, jedno było wiadomo na pewno: gość miał styl i umiał rozkręcić każdą imprezę.
Zanim w latach 70. został producentem, menadżerował sławom ówczesnej piosenki i filmu jak Peter Sellers, Herb Alpert, Paul Anka, Tony Curtis. Potem wypromował Gorączkę sobotniej nocy - tak skutecznie, że otrzymał przepustkę do fabryki snów. Trafiwszy do hollywood filmy kręcił marne. Nawet jeśli Grease doczekał statusu kiczu kultowego, to pozostałe tytuły nominowane były do miana najgorszych. Warto nadmienić - bo nie pozostanie to bez znaczenia dla dalszego toku opowieści - że należał do nich paradokument o Village People, Can't Stop the Music.
Za to showmanem Carr był doskonałym. Niski, przy tuszy, w typie urody szelmowskiego amorka w designerskich okularkach, zawsze w kamizelce, todze lub smokingu, z daleka słyszalny dzięki energicznemu stukaniu trzcinowej laski. Słynął z wystawnych bankietów i balang oraz umiejętności skutecznego kreowania wydarzeń. Z promocją własnej osoby na czele.
Jego żywiołem była scena, i to ta najbardziej rozszalała, o czym świadczy nagroda Tony dla musicalowej adaptacji Klatki szaleńców z 1984 roku. Także z Oskarami Carr miał już sporo do czynienia, podejmując się na przestrzeni lat promocji wielu tytułów, pretendujących do nagrody. Powiadało się, że sukces medialny obsypanego statuetkami Łowcy jeleni, to w dużej mierze miara jego skuteczności.
Połączywszy jedno z drugim trudno się dziwić, że znużeni coraz większą statycznością oskarowej gali szefowie Akademii Filmowej ... ( Pozostało znaków: 6726 )
Ten artykuł został przeniesiony do archiwum
Możesz uzystkać dostęp do wszystkich archiwalnych newsów i artykułów zostając abonentem usługi Przyjaciel Queer.pl Twoja opłata pomoże nam w utrzymaniu portalu Queer.pl.