Sobota, 26.03.2005 00:00
Czytelnia: Baby Neumann
Okładka książki "Nie do wiary" Nieuporządkowanie i wczesne ciotowanie
Inna Strona rozpoczyna publikację obszernych fragmentów książki Baby Neumnanna "Nicht zu fassen!", która z niewielkimi skrótami ukaże się w polskim tłumaczeniu pod koniec 2005 roku(...) Dla środowiska gejowskiego w Niemczech postać Baby Neumanna jest prototypem zwyczajnego geja, uosobieniem i ucieleśnieniem życia homoseksualistów...
Nazywam się Baby Neumann i nie jestem pisarzem.
Piszę jednak, bo życie gejowskie jest tak dziwaczne, że trzeba je przelać na papier, by móc w nie w końcu uwierzyć. Wiadomo przecież: co wydrukowane to prawdziwe.
Tak twierdził w każdym razie mój dziadunio ze strony mamusi, swego czasu miłośnik i znawca Biblii i przewodniczący kościelnego chóru. Ten wzorzec katolicyzmu pojął za żonę skromną córkę z szacownego mieszczańskiego domu, którego dwa najistotniejsze problemy sprowadzały się do pytań:, Co na to powiedzieliby sąsiedzi? -oraz: Co sądzi o tym pastor?
W czasie wojny moi dziadkowie zostali wielokrotnie zbombardowani, co nie zachwiało w najmniejszym stopniu ich poczucia "życia jak należy"! Śnieżnobiałe firany drżały na zachowanym w całości oknie a nie spalone w sieni resztki schodów były raz w tygodniu woskowane.
Z wybuchem pokoju parka ta zabrała się z zapałem za rozmnażanie i wyprodukowała moją mamusię. Musiało to być jednak straszliwe doświadczenie dla tych bogobojnych istot, gdyż mamusia pozostała jedynaczką.
Dwa razy w tygodniu dziadzio zmuszał biedną dziewczynkę do pójścia do kościoła, zamykał ją też w piwnicy, gdy w wieku lat dziewięciu powątpiewała w niepokalane poczęcie, i złamał na jej plecach kijek od szczotki, kiedy przyłapał ją na czytaniu w łóżku pod kocem Lady Chatterley. To doskonałe wychowanie pchnęło mą rodzicielkę w ramiona armii "egzystencjalistów", utrzymujących, że Bóg umarł- to stwierdzenie ją oświeciło. Egzystencjaliści nosili się na czarno, spotykali w ponurych lokalach piwnicznych, palili Gauloises`y i dyskutowali o Satrze i końcu mieszczańskiego społeczeństwa.
Jako nastolatka moja mamusia przypominała Juliette Greco, bladolicą muzę egzystencjalistów: kruczoczarne włosy, blada cera, plisowana spódniczka. Jej oczy podkreślała sobie codziennie kawałkiem węgla, wargi pudrowała na biało. Od tamtych dni mamusia nieco się jednak zmieniła: dziś jest raczej połączeniem Bette Midler minus celulitis oraz Krystle Carringtonc1 minus lakier do włosów.
W wieku lat siedemnastu mamusia poznała prawie- porno autora z Nowego Orleanu, który obdarowywał ją sadzonkami marihuany i namówił do przeprowadzki do San Francisco, by tam żyć w komunie. Wplotł... ( Pozostało znaków: 9311 )
Ten artykuł został przeniesiony do archiwum
Możesz uzystkać dostęp do wszystkich archiwalnych newsów i artykułów zostając abonentem usługi Przyjaciel Queer.pl Twoja opłata pomoże nam w utrzymaniu portalu Queer.pl.
Uzyskaj dostęp
Zostań abonentem Przyjaciel Queer.pl by czytać materiały bez bez ograniczeń.
Polecamy
Inne tematy
