Czwartek, 20.03.2008 00:00
Wywiady Repliki - Tomasz Raczek
Droga do coming outu
W szkole średniej zorientowałem się, że coś co uważałem za fazę homofilną, a więc naturalny okres w czasie dojrzewania, gdy chłopcy wolą środowisko rówieśników i unikają dziewczyn, u mnie nie przechodzi; ciągle wolę towarzystwo chłopców, także w wymiarze intelektualnym. Nie widziałem dla siebie żadnej roli w świecie kobiet bo mnie on nudził...
Krzysztof Tomasik: Kiedy zrozumiałeś, że jesteś gejem?
Tomasz Raczek: W szkole średniej zorientowałem się, że coś co uważałem za fazę homofilną, a więc naturalny okres w czasie dojrzewania, gdy chłopcy wolą środowisko rówieśników i unikają dziewczyn, u mnie nie przechodzi; ciągle wolę towarzystwo chłopców, także w wymiarze intelektualnym. Nie widziałem dla siebie żadnej roli w świecie kobiet bo mnie on nudził. Podobało mi się za to wszystko, co było dowodem męskości, siły, zdecydowanego nie znającego ograniczeń działania. No i miało smak wolności, także w sferze obyczajowej. Podczas studiów zrozumiałem, że jest w tym również aspekt erotyczny.
- Jak wtedy o sobie mówiłeś? Nie było przecież słowa "gej".
- Nie pamiętam, pewnie homoseksualista. Na pewno nie "pedał" czy "ciota". Te określenia nigdy mnie specjalnie nie dotykały, np. jeśli ktoś powiedział "ty pedale"; nie czułem jednak potrzeby, żeby tak o sobie mówić. Słowo "pedał" nie jest ładnym słowem.
- A jak odbierałeś sztukę z wątkami homoerotycznymi? Dostrzegałeś je? Myślę np. o filmach Viscontiego, Pasoliniego.. .
- Tak, także w "Kabarecie" Boba Fosse'a, który obejrzałem trzy razy tego samego dnia, wychodząc i wchodząc ciągle do tego samego kina. Oczywiście zauważałem wątki homoerotyczne, sporo o nich pisałem, szczególnie w połowie lat 80., kiedy byłem krytykiem teatralnym "Polityki". Pamiętam swój tekst "Włochaci i piękni w burdelu" na temat sztuki Geneta "Parawany" w Teatrze Studio (reż. Jerzy Grzegorzewski), potem napisałem "Nie uciekaj Pinokio" o spektaklu Pier Paolo Pasoliniego "Affabulazione" w Starym Teatrze w Krakowie (reż. Krzysztof Babicki). Zresztą odszedłem z "Polityki" w związku z esejem "Zaraza w raju" o nowojorskich gejach w sztukach Larrego Kramera na Broadway'u (za to potem udało mi się opublikować wywiad z Larrym Kramerem, gdy byłem już naczelnym "Playboya").
- O AIDS?
- Między innymi. Tekstu nie pozwolono mi opublikować mówiąc, że jestem od pisania recenzji teatralnych z polskich sztuk, a nie esejów kulturowych o Ameryce. Z tego powodu zacząłem szukać innej gazety, w efekcie artykuł został wydrukowany w "Przeglądzie Tygodniowym". Pisałem też w "Kinie", na przykład o filmie "Moja piękna pralnia" Stephena Frearsa, którego premiery byłem świadkiem podczas Festiwalu w Edynburgu. Gdziekolwiek natknąłem się na tematykę gejowską, zawsze ją podejmowałem. Doceniał to Zygmunt Kałużyński, który powtarzał, że powinienem te teksty zebrać i wydać.
Nie unikałem tematyki homoseksualizmu, choć nie pisałem z pozycji homoseksualisty, lecz raczej życzliwego obserwatora. Wydawało mi się zresztą, że jest to optymalna sytuacja: dzięki temu miałem większą swobodę działania, mogłem napisać więcej. Myślę, że wtedy w PRL-u, rzeczywiście tak było. Natomiast dziś już tak nie jest: ma się tym więcej wolnośc... ( Pozostało znaków: 11928 )
Ten artykuł został przeniesiony do archiwum
Możesz uzystkać dostęp do wszystkich archiwalnych newsów i artykułów zostając abonentem usługi Przyjaciel Queer.pl Twoja opłata pomoże nam w utrzymaniu portalu Queer.pl.
Uzyskaj dostęp
Zostań abonentem Przyjaciel Queer.pl by czytać materiały bez bez ograniczeń.
Powiązane
Środa, 17.03.2021 Elliot Page udzielił pierwszego wywiadu po coming oucie jako osoba transpłciowa. Aktor wiedział, że jest chłopcem, odkąd skończył 9 lat 
Wtorek, 23.02.2021 Coming out za pomocą piosenki - czy TIKTOK to bezpieczne miejsce dla nastolatków LGBTQ+? 
Czwartek, 13.08.2015 Kristen Stewart: nie ukrywam się Poniedziałek, 19.11.2012 Raczek: geje są zahartowani 
Wtorek, 11.01.2011 Łyżwiarz celebryta o swojej orientacji Inne tematy
