Kościół Szkocji za równością małżeńską

Generalne zgromadzenie prezbiteriańskie Kościoła Szkocji odbędzie się w przyszłym roku i na nim mają zapaść odpowiednie decyzje: odnośnie zatwierdzenia nowej liturgii małżeńskiej i samego uczestnictwa w takiej ceremonii duchownych. Kościół działa prewencyjnie i chciałby uniknąć niekomfortowych sytuacji, duchowni zatem planują przedsięwziąć odpowiednie procedury dla tych, którzy, powołując się na klauzulę sumienia, nie będą chcieć udzielić parze jednopłciowej sakramentu małżeństwa czy też uczestniczyć w samej ceremonii.

Trzygodzinne Forum Teologiczne zaowocowało korzystnymi dla naszej społeczności decyzjami. Jak zauważyli duchowni – „wszystko odbyło się w duchu łaski i pokory”. Nie obyło się bez ostrej wymiany zdań. Tradycyjni duchowni twierdzili, że postanowienia i raport są „stronnicze” i promują tylko jedną stronę. W demokratycznym głosowaniu nie przebili się ze swoimi postulatami, gdyż byli w mniejszości… Wyrazili dezaprobatę związaną z brakiem jednomyślności i frustrację związaną ze złym formułowaniem postulatów i decyzji Forum.

Zadaniem Forum było zbadać zgodność proponowanych zmian z nauką Kościoła przy współpracy z innymi dywizjami. Wielebny Iain Torrance i jemu podobni „nie widzą żadnych rażących teologicznych przeciwwskazań dla Kościoła, by zaaprobować uczestnictwo duchownych w ceremoniach zawarcia związku małżeńskiego par jednopłciowych”.

ZOBACZ TEŻ LGB na czele najważniejszych partii? Takie rzeczy tylko w Szkocji! Coming out w polityce

Torrance wskazuje na analogię do wydarzeń z lat 60., kiedy Forum debatowało nad dopuszczeniem kobiet do święceń kapłańskich. Nowe rozwiązania w Kościele opierałyby się na pracach teologa Roberta Songa, który twierdzi, że nie należy „upierać się przy starej już i niedoskonałej polaryzacji heteroseksualizm-homoseksualizm, gdzie homoseksualność jest demonizowana jako nieposłuszeństwo w kontekście kreacjonizmu i obowiązku prokreacji”.

Duchowny wyraził także potrzebę przeprosin społeczności LGBT za lata upokorzeń i dyskryminacji – potrzebę odejścia od „kultury wzajemnego potępiania”. I tylko sytuacja rezygnacji z binarności jest szasną na dialog. Tylko w ten sposób „możemy się wzajemnie szanować i doceniać”.

Podobne decyzje podjął Szkocki Kościół Episkopalny. Jest to kościół anglikański z siedzibą w Edynburgu. Na początku czerwca synod generalny zagłosował za udzielaniem ślubów parom jednopłciowym. Pierwsze ceremonie – prawdopodobnie już jesienią. Podobnie jak Kościół Szkocji, pozwala się tu na klauzulę sumienia:

Zważywszy na fakt istnienia różnego rozumienia natury małżeństwa w kościele, nikt nie jest zobligowany do udzielenia takiego sakramentu wbrew swojej woli.

Analogicznie, nie obyło się bez sprzeciwu – wielebny Canon Ian Ferguson stwierdził, że jest to smutny i przykry dzień dla wspólnoty, dzień, kiedy „wyparł się Jezusa”.

Szkocja jest jednym z najbardziej tolerancyjnych regionów Wielkiej Brytanii. Ostatnio w rankingach najlepszych miast do życia dla społeczności LGBT pojawiło się Glasgow, a sami Szkoci okazują się być bardzo progresywnymi i tolerancyjnymi ludźmi – w latach 2015-16 ich ojczyzna została uznana za najlepsze miejsce dla gejów i lesbijek na świecie, a według badań z 2014 roku aż 68% z Szkotów popiera ideę równości małżeńskiej.

ZOBACZ TEŻ Ranking miast przyjaznych LGBT: jest i Warszawa Jak wypadamy?

Kościół Szkocji jest kościołem narodowym i należy do prezbiteriańskiego nurtu kalwinizmu. Jest członkiem Światowej Wspólnoty Kościołów Reformowanych. W XVI wieku wprowadzono reformację przez Johna Knoxa, co było wynikiem sprzeciwu biednych Szkotów względem bogatego kościoła. Różne spory, powstania i ingerencje Londynu wywołały wiele niesnasek i otwartych konfliktów. Dopiero w 1690 Anglia uznała niezależność Kościoła Szkocji. Od 1968 roku kobiety mogą zostać duchownymi, a obecnie stanowią ich większość. Jest on dla Szkotów istotnym czynnikiem kształtujących ich narodowość i odrębność.

(ar)