Taki mały - taki duży

Podczas bardzo długiej kampanii wyborczej dużo mówiło się o podziałach. Najmodniejszym stał się podział na Polskę wolną i Polskę solidarną. Podział pozbawiony jakiegokolwiek sensu. Prawdziwy podział dokonał się między Polską zakompleksioną, przeciętną, zaściankową i rozczarowaną a Polską postępową, tolerancyjną i gotową konkurować z pozostałymi krajami UE. Wygrał pierwszy model kraju, reprezentowany przez PiS, LPR i Samoobronę. Patrząc na nasze społeczeństwo wynik nie powinien być dla nikogo zaskoczeniem. Nie możemy się skarżyć na brak wybitnych postaci w świecie kultury, nauki a nawet polityki ale równocześnie mamy powody, aby skarżyć się na narastające chamstwo, cwaniactwo i prentensjonalizm.

Lech Kaczyński jak żaden inny kandydat potrafił trafić w gusta Polski "B". Za czasów Porozumienia Centrum, którego był współzałożycielem, należał wraz ze swoim bratem do najmniej lubianych polityków w Polsce. W roku 2000 wydawało się, że kariera polityczna Lecha Kaczyńskiego dobiegła końca... niestety - w czerwcu 2000 premier Jerzy Buzek wykopał Kaczyńskiego i posadził na stołku ministra sprawiedliwości, gdzie profesor prawa mógł się do woli wyszaleć. Czasy się zmieniły, bo "okazało" się, że kapitalizm to nie tylko pełne półki a demokracja to trochę więcej niż prawo narzekania na "władzę". W wykorzystywaniu tych negatywnych nastrojów Kaczyński okazał absolutne mistrzostwo. Za biedę odpowiedzialna jest lewica, która rozkradła kraj, liberałowie, którzy to co zostało chcą zabrać najbiedniejszym i oddać bogatym oraz Niemcy - naturalny wróg, który nie zdobył Polski siłą, więc próbuje pieniędzmi. Na dodatek, pojawiają się jeszcze homoseksualiści, którzy ubzdurali sobie, że też są ludźmi. I to ma być wolność? "W niewoli - za wolnością płacze / Nie wierząc, by ją kiedyś zyskał, / Toteż gdy wolność swą zobaczy / Święconą wodą na nią pryska" - śpiewał w latach 90-tych Jacek Kaczmarski. Jego portret Polaków jest dziś nadal bardzo aktualny. Co z tym fantem zrobić? Obrazić się na wyborców i uciekać? Nie tędy droga. Bywało przecież znacznie gorzej.

Zagraniczne media konkurują ze sobą w szkicowaniu najczarniejszych scenariuszy dla Polski. Najczęstszymi słowami, które pojawiają się obok nazwiska Kaczyński to "populista", "nacjonalista" i "homofob". Jest jednak ważna sprawa, której wielu nie zauważa: kto jeśli nie PiS i Kaczyński? Nie chciałbym zawdzięczać cokolwiek braciom Kaczyńskim, ale jestem świadom tego, że "uratowali" oni Polskę przed Lepperem i Giertychem. Polska "B" to wielki kraj i miliony łatwych, bo wierzących w proste rozwiązania kompleksowych problemów, wyborców. Już w niedzielę ton wypowiedzi czołowych polityków PiSu był inny od tego, do którego przyzwyczajono nas podczas kampanii wyborczej. Rozliczenie winnych - tak, ale także ugoda i dialog. W Polsce nie powstaną obozy dla homoseksualistów i nie musimy się obawiać zakazu wykonywania zawodu nauczyciela, choć wypowiedzi braci Kaczyńskich mogłyby na to wskazywać. Nie byłbym jednak taki pewien naszego bezpieczeństwa, gdyby to ludzie LPRu rządzili Polską. A jeśli PiS faktycznie zbliży się do skrajnej prawicy i nie stworzy koalicji z Platformą, to złamie jedną z ważniejszych obietnic wyborczych jeszcze przed stworzeniem rządu.

W wynikach wyborczych dostrzegam także drugi pozytywny aspekt. Być może nasze słabe i pogrążone w kompleksach środowisko zajmie się własnymi sprami trochę poważniej niż działo się to dotychczas. Projekt ustawy o związkach rejstrowanych autorstwa prof. Szyszkowskiej pokazał jak pasywne jest środowisko gejowskie. Podczas gdy działacze skrajnej prawicy potrafili zmobilzować setki tysięcy osób do bombardowania Sejmu protestami, to sami zainteresowani milczeli. W wyborach parlamentarnych pojawili się wreszcie otwarcie homoseksualni kandydaci - ich wyniki były katastrofalne. Naszym największym osiągnięciem są publiczne demonstracje... których większość gejów panicznie się boi. Jedna z gejowskich stron WWW negowała nawet publicznie sens organizowania tego rodzaju imprez a organizatorów pierwszej "Parady Równości" nazwała oszustami.

Z pewnością pojawią się tu niebawem komentarze opłakujące PO i Tuska. Ale czy faktycznie jest kogo opłakiwać? Podczas gdy politycy PO potrafią swoją programową homofobię ładnie opakować i przyciszyć na czas wyborów, Prawo i Sprawiedliwość nie przebiera w słowach, dzięki czemu mamy wreszcie realnego przeciwnika, którego można obarczyć winą za każdy nieszczęśliwy gejowski los. Może zainteresujemy się polityką - polityka już od dawna interesuje się nami.

Radek Oliwa