Kiedy penis był bogiem

Współczesnym Polakom, wychowanym w rygorze tak zwanej "teologii moralnej" Kościoła katolickiego wydawać się może niezwykłe, że w dawnych czasach kontakty seksualne nie były łączone z poczuciem winy i grzechu. Chrześcijaństwo od początku swego zorganizowanego istnienia dyskredytowało seksualność, wskazując na "rozwiązły" charakter wielu pogańskich misteriów. W rzeczywistości, misteria te były świętami płodności, miłości i radości a ich głównym bohaterem był zazwyczaj fallus - czyli męski członek, organ ewidentnie zaangażowany w tworzenie życia. Już z czasów prehistorycznych znane są rzeźby i graficzne wyobrażenia męskiego członka jako obiektu kultu. W grocie zwanej "Les Trois Freres" we Francji, znaleziono malowidła z wczesnej epoki kamienia łupanego. Jest wśród nich słynny "Czarownik", czyli rysunek mężczyzny w zwierzęcej masce, wyposażonego w imponującej wielkości fallusa. Znany jest też wizerunek staroegipskiego boga Min z czwartego tysiąclecia (!) przed Chrystusem, który trzyma w dłoni swój członek w stanie erekcji. Najbardziej znany jest jednak tak zwany "Olbrzym z Cerne Abbas", czyli wyobrażenie mężczyzny z maczugą i wielkim penisem, znalezione w Anglii, w hrabstwie Dorchester. Rysunek ten ma kilkaset metrów długości i wyryty został bezpośrednio w ziemi, na obszarze, na którym znajduje się dziś łąka. W całek okazałości, wizerunek ten widoczny jest jedynie z lotu ptaka. W starożytnej Grecji, kult fallusa był rozpowszechniony ba...   ( Pozostało znaków: 6172 )