Misie zostały rzucone

- Marcin Pietras1 -   Szalony tydzień filmowy dobiegł końca, Berlin posprzątał po serii przyjęć, gali, uroczystości. Nagrody dla filmów o tematyce queer, TEDDY, wręczone zostały w tym roku najwcześniej, podczas ceremonii w berlińskim Haus der Kulturen der Welt, w wieczór walentynkowy. Cóż za przemiły zbieg okoliczności, nawet jeśli wymuszony realiami telewizyjnych transmisji! Jako że o tym wydarzeniu media w Polsce zapewne zwyczajowo - po raz 22 w historii tej nagrody - pomilczą (no, może Pudelki trochę poszczekają), oto garść miarodajnych informacji o przebiegu tegorocznego konkursu:   Desperately Seeking Madonna   Sekcja Panorama, której częścią od lat jest TEDDY, zakwalifikowała w tym roku do walki o queerowe nagrody 9 filmów fabularnych, 12 dokumentalnych i 15 krótkometrażówek. Poza konkursem na festiwalu pokazano mniej więcej drugie tyle. Na liście nie znalazło się wznowienie klasyka gejowskiego kina, wstrząsający "Living End" w reżyserii Gregga Araki z 1992 r., czy chociażby wyczekiwany debiut Madonny, "Filth and Wisdom". W tym ostatnim przypadku o tyle zasadnie, że o wiele większym wydarzeniem stało się pojawienie gwiazdy na czerwonym dywanie, niż jej filmu w programie. Najwytrwalszym wielbicielom pozostało na pocieszenie ściganie idolki na konferencjach prasowych i przyjęciach, na które wejściówki zyskiwały w związku z tym wolnorynkową cenę 400 Euro. Mimo słabości do gejowskiej ikony oraz stosownych uprawnień, międzynarodowe TEDDY Jury, składające się z 8 przedstawicieli festiwali oraz twórców filmowych, nie zdecydowało się na włączenie filmu Madonny do rywalizacji, więcej nawet: z czasem wykluczyło kilka kolejnych. Podczas pięciu dni nieprzerwanych projekcji skupiło się za to na analizie dwóch głównych wątków, dominujących w przekazie przedstawionych filmów.   Temat nr 1: Gej w Islamie   a ściślej rzecz biorąc dramatyczne losy i tragiczna sytuacja osób homo- i transseksualnych w krajach islamskich. Podjęty z różnych perspektyw - zarówno emigrantów, jak i ludzi żyjących Iranie, Turcji, Egipcie, a także z różnym podejściem do tematu - od poważnej, czysto reportażowej tonacji wywiadów prosto do kamery ("Be Like Others", "The Othes Side of Istanbul" czy "Jihad for Love"), po dyskretne drugie dno z pozoru lżejszej opowieści o kobiecej piłce nożnej ("Football...   ( Pozostało znaków: 9676 )