Mister Polski dla gejów

- Krzysztof Tomasik - To był wyjątkowy czas. Tuż po zmianie systemowej 1989 roku, do Polski wkroczył kapitalizm, a raczej jego wyobrażenie. Należało brać sprawy we własne ręce, działać, organizować się. Wzorem był oczywiście Zachód, już dostępny, niemal na wyciągnięcie ręki. Należało zrobić coś spektakularnego, zainwestować, a potem już tylko... czekać na zyski. Ofiarą takiego myślenia okazała się nowa na rynku Agencja Artystyczna „Rewia” z Łodzi, która jako alternatywę dla cieszących się ogromną popularnością wyborów Miss Polonia, postanowiła zorganizować konkurs na najpiękniejszego Polaka. Jak pomyślano, tak zrobiono. Ogłoszono eliminacje, zgłosiło się pięćdziesięciu kandydatów z całej Polski, ale już do samej Łodzi przyjechało dwudziestu dziewięciu odważnych chłopaków spragnionych sławy i pieniędzy. Zadania nie mieli trudnego, jak pisał Bohdan Gadomski: „Najpierw spacerowali po 5 osób w grupie, prezentując stroje wieczorowe i opowiadająca o sobie. Później przebrali się w stroje sportowe, aby tuż po tej prezentacji założyć piżamy i rozebrać się do slipów. Poziom aparycji kandydatów poniżej średniej, ale sześciu z piętnastu finalistów można było pokazać na ogólnopolskiej imprezie”. Wybrano wówczas piętnastu finalistów. Na bogato Zanim odbyły się wybory, zorganizowano konferencję prasową. Tam dyrektor „Rewii” opowiadał o nagrodach dla laureata (zestaw do odbioru telewizji satelitarnej i wycieczka do Kanady), które czekają na zwycięzców, ale także planach Agencji, która zamierza robić kolejne tego typu imprezy, może nawet wybory „Mister Europy”. Wydawało się, że będzie bardzo profesjonalnie. Finałowa impreza odbyła się 3 listopada 1990 roku w Teatrze Wielkim w Łodzi, autorem scenariusza i konferansjerem był znany dziennikarz Bohdan Gadomski, reżyserię powierzono Marcelowi Szytenchelmowi, a choreografią zają�...   ( Pozostało znaków: 7970 )